30 Nisan 2012 Pazartesi
Gidemedik...
Bazen gitmek istersin. Sadece gitmek… Seni zorlayan nedir ne degildir diye dusunmeden, arkanda kimleri biraktigini, seni sevenleri ya da belki de sevmeyenleri.. Rahatlamak istersin, mumkun olmayacagini bile bile. Ya da sadece nefes almak, bunca zamandir yasamanin gercek sebebinin nefes almak oldugunu goz ardi ederek. Bilirsin, bazi insanlar birileri icin yasarlar, sevdikleri ya da sevenleri icin. Sense yasarsin oylesine.. Seni yasatan nefes aliyor olmandir ki nitekim onlari da oyle. Ama onlarin hayatinda birileri vardir ve o birilerinden, biri gitti mi iste o zaman onlarin nefesi kesilir. Onlar o zaman yasarken olmeye baslar. Seninse, nefesin kesildiginde kesilmistir iste. Sen gercekten olmussundur. Cogu insanlarin hayati iste boyle cakisir. Kimin hayati daha basit diye soramazsin. Basit olan bir hayat yoktur. Kimsenin hayati, hayatinda birileri yok diye basite indirgenemez.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)